Ποιητικά πορτραίτα, 2018

15,00 
Η μνήμη της ποίησης

Η ποίηση, οι ποιητές, τα ποιήματα υμνούν τη γλώσσα, τις λέξεις, τον μύθο και τη διαδρομή τους στον χρόνο.Από την εποχή του Ομήρου έως και σήμερα, περιγράφουν τον βίο των ανθρώπων με κώδικες που ορίζουν τα μικρά και τα μεγάλα της ύπαρξής τους, τα μικρά και τα μεγάλα με τα οποία δονείται η καθημερινότητα των σύγχρονων ανθρώπων. Η δράση των ποιητριών και των ποιητών όπως αυτή καταγράφεται στον εκδοτικό χώρο, τρανή και ουσιαστική, συνεισφέρει με τον δικό της τρόπο στη διαμόρφωση του πολιτιστικού ορίζοντα της σύγχρονης Ελλάδας.

Καθ’όλον τον εικοστό αιώνα οι ποιητές και οι ποιήτριες με τα κείμενά τους συνοδοιπόρησαν με όλες τις σπουδαίες στιγμές και τα γεγονότα του σύγχρονου κόσμου, και όχι μόνο. Το Γραφείον Ποιήσεως καταγράφει τον βίο των λέξεων που καθώς ορίζουν στο ποίημα την ποίηση περιγράφουν και το έργο του δημιουργού τους. Συνομιλεί άμεσα με τη σύγχρονη ποιητική παραγωγή, καταγράφοντας και αρχειοθετώντας το έργο των σύγχρονων ποιητριών και ποιητών, μέσα από τα ποιήματα και την ποιητική τους τέχνη.

Τα «Ποιητικά Πορτραίτα» παρουσιάζουν σε εβδομαδιαίο επίπεδο, κάθε Κυριακή, σε συνεργασία με την ημερήσια εφημερίδα των Πατρών Πελοπόννησος, τη ποιητική δράση κάθε φορά ενός ποιητή ή μιας ποιήτριας που ζει και παράγει σήμερα στον ελλαδικό χώρο.Ηπαρουσίαση καταγράφει κάθε φορά τις απόψεις τους, τη συνάντησή τους με έναν σπουδαίο ομότεχνο, ένα χειρόγραφο ποίημά τους, το οποίο συνοδεύεται κάθε φορά από το αντίστοιχο φωτογραφικό υλικό και το απαιτούμενο ευσύνοπτο βιογραφικό.

Σε συνέχεια του 2017, το 2018 παρουσιάστηκαν 46 ποιητές και ποιήτριες από όλες τις υπάρχουσες εν δράσει «ποιητικές γενιές» της σύγχρονης Ελλάδας, δίνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα στον αναγνώστη να μελετήσει το ψηφιδωτό της σύγχρονης ποίησης, μέσα από την παρουσίαση των ποιητικών «προσωπικοτήτων» που δημιουργούν, έχουν εγνωσμένο ποιητικό βίο και διαμορφώνουν τον λογοτεχνικό ορίζοντα της πατρίδας μας. Η καταγραφή αυτή έχει ως κύριο στόχο, παράλληλα με τα όποια γραμματολογικά χαρακτηριστικά να καταγραφούν και οι απόψεις των ίδιων των δημιουργών για την ποίηση και τις υγρασίες που αφήνουν στον χρόνο τα ποιήματα τους. Οι καταγραφές συνεχίζονται με τα ποιητικά πορτραίτα του 2019.

Αντώνης Δ. Σκιαθάς
Γραφείον Ποιήσεως

Τα Χρυσόψαρα και άλλα 49 ανεκδιηγήματα

Original price was: 10,00 €.Current price is: 8,00 €.

Μουσική.
Μουσικοί.
Εργάτες.
Η Λίτσα. Άλλες Λίτσες.
Μπαρ και περίπτερα.
Θερμοσίφωνες και γυψοσανίδες.
Εγκληματίες, τζογαδόροι, φαντάσματα,
γοργόνες και χρυσόψαρα.
Φαντάροι και αξιωματικοί.
Γητευτές κουνουπιδιών και πωλητές λύσεων.
Καριερίστες κι αλκοολικοί.
Ένα αλλοπρόσαλλο συνονθύλευμα από ιστορίες που υφαίνουν σελίδα τη σελίδα τη βεβαιότητα στον αναγνώστη ότι, τελικά, δεν υπάρχει κανένα νόημα.
Μια συλλογή ανεκδιήγητων διηγημάτων.
Μια συλλογή ανεκδιηγημάτων.

Τελευταία Ανάσα

Original price was: 11,00 €.Current price is: 10,00 €.

Ποτέ δεν ξέρει κανείς που μπορεί να οδηγήσει μια συνάντηση. Ο Άρης συνάντησε την Ιουλία σε μια στιγμή που η ζωή τους έλαμπε σαν πολύτιμος λίθος. Όλα έδειχναν ότι καμιά ακύρωση δεν θα τάραζε την πορεία τους. Όταν εκείνος βρέθηκε να την δολοφονεί κι αυτή να ξεψυχάει στα πόδια του, το κρύσταλλο των ζωών τους θρυμματίστηκε για πάντα. Κανένα κομμάτι δεν θα ταίριαζε ποτέ με κανένα άλλο.

Τι να περιμένεις μετά από αυτό;
Τι να ελπίζεις;

Κι όμως, η νεκρική σιγή που κατακάθισε σαν πηχτή σκόνη σε ότι απέμεινε απ’ αυτούς, έγινε ξάφνου τόσο εύγλωττη. Έγινε κραυγή ζωής.

«Τον θάνατο;
Όχι, δεν τον φοβάμαι.
Τον κάνω πέρασμα και δρασκελίζω το κατώφλι του.
Τον κάνω μήτρα και τοποθετώ εσένα ασφαλή μέσα
στα ζεστά της τοιχώματα. Τον κάνω ζωή και τον τινάζω από τη θέση του. Τον κάνω χάρτινο πύργο και του βάζω φωτιά», θα μονολογήσει ο Άρης, όταν χρόνια μετά τον φόνο, θα δίνει, σαν άλλος Θεός, άγγιγμα ζωής εκεί που βασίλευε ο θάνατος.

Πολιτικόν Ενύπνιον Ι

10,00 

Η ποίηση αρχίζει εκεί όπου την τελευταία λέξη την έχει ο θάνατος. Αν, λοιπόν, σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια, αλλά η δημιουργία, η ποίηση είναι ο μαγικός τρόπος να ανοικειώνεις τον κόσμο, όπως δήλωναν οι Ρώσοι Φορμαλιστές. Ένας κόσμος πλάθεται από την αρχή με τις λέξεις, και δεν είναι φανταστικός, όπως πιστεύεται, αλλά ίσως ο μοναδικός αληθινός και ουσιαστικός.

Η τελευταία μάσκα

Original price was: 16,00 €.Current price is: 14,40 €.

Η τελευταία μάσκα είναι μια θεατρική ωδή πάνω στην ιστορία της Πάτρας με τη μορφή ενός πολύπτυχου χορικού, όπου τις φωνές της πόλης τις μοιράζονται οι ηθοποιοί, προσπαθώντας να βρουν την ταυτότητά τους, ερμηνεύοντας τις φωτεινές και σκοτεινές πλευρές της ιστορικής διαδρομής της και πραγματικές ιστορίες, όπως την ιστορία της στοιχειωμένης Πατρινέλας. Τελικά προσπαθούν όλοι ως κομμάτια και δυναμικές αυτής της πόλης να περάσουν στη συμφιλίωση και στην υπέρβαση. Το χρονικό πλαίσιο της καρναβαλικής περιόδου χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να γίνει αναφορά στο διφυές στοιχείο του ανθρώπου, στη δισυπόστατη φύση του: αφενός μεν στον παραλογισμό, τον εκφραζόμενο στη συγκεκριμένη περίοδο, και αφετέρου στην κάθαρση που συντελείται με την καύση του Καρνάβαλου, οπότε και αποκαθίσταται η τάξη και η λογική.

Θεόδωρος Τερζόπουλος

Η ιστορία που χρησιμοποιήθηκε σαν καμβάς—και μόνον—για την τελευταία μάσκα είναι πραγματική και είχε συγκλονίσει την Πάτρα τη δεκαετία του ’60. Μια γυναίκα προδομένη από τον εραστή της και παθιασμένη για εκδίκηση σκοτώνει το παιδί του στην περιοχή του Δασυλλίου, δίπλα στα τείχη του μεγάλου Κάστρου. Η παιδοκτόνος μοιχαλίδα καταδικάζεται και λίγο αργότερα αυτοκτονεί μέσα στη φυλακή της.

Τα γεγονότα στη θεατρική τους εκδοχή διαδραματίζονται σε περίοδο καρναβαλιού, μια γιορτή ταυτισμένη με τη Διονυσιακή λατρεία και την παραφορά. Η ηρωίδα ενδεδυμένη τα προσωπεία της στοιχειωμένης Πατρινέλας ή της πόρνης τουΜανζάρ, κι ακόμα της Βακχικής Αγαύης και της αρχαίας Τρικλαρίας Αρτέμιδος (όλες γυναίκες – σύμβολα του Πάθους), σκάβει βαθιά τις ρίζες των μύθων που γεννήθηκαν στη γη της Αχαΐας και συνδέει το παρελθόν με το παρόν μας.

Κώστας Λογαράς

4×4 Ποιήσεις #1

12,00 

Το πρώτο βιβλίο της σειράς 4×4 των Eκδόσεων Πικραμένος περιλαμβάνει τέσσερις ποιητικές ενότητες των ποιητών Σωτήρη Παστάκα, Βαγγέλη Τασιόπουλου, Αντώνη Σκιαθά και Γιώργου Χριστοδουλίδη, όπου κυριαρχούν επεισόδια της ζωής και αναδεικνύονται οι διαφορετικοί εκφραστικοί τρόποι που ο κάθε ποιητής προσλαμβάνει και πραγματεύεται τις εμπειρίες του.

Στο θαλασσινό ποιητικό παραμύθι «Η Σκιά του Άθω», ο Σωτήρης Παστάκας, εκκινώντας από την προσωπική περιπέτεια υγείας, περιγράφει τον θάνατο κι εντέλει τη ζωή από το Δέλτα του Πηνειού ως τις ακτές της Σκιάθου.

Ο Αντώνης Σκιαθάς, φροντίζει ποιητικά τα αναρριχητικά της μνήμης στις χαμένες σκήτες της ζωής.

Ο Βαγγέλης Τασιόπουλος, εστιάζει σε στιγμιότυπα της καθημερινότητας και γεγονότα που διαδραματίζονται στο όριο της νοητής γραμμής.

Τέλος, ο Γιώργος Χριστοδουλίδης, ελαφρώς θλιμμένος, φωτίζει ποιητικά ό,τι βρίσκεται εκτός ποιήματος αλλά αποκτά υπόσταση όταν αποκαλύπτεται.

Γυναικεία Γραφή

15,00 

Γυναικεία γραφή: Όταν ο Ιταλός αρχισυντάκτης γνωστής εφημερίδας επιπλήττει τη ρεπόρτερ του, επειδή γράφει… γυναικεία σε κάποια κείμενα, εκείνη σπεύδει να υπερασπιστεί τη γραφή της…

Τη Γυναικεία γραφή. Μήπως την επηρέασαν όλες αυτές οι γυναικείες φιγούρες, που την περιστοιχίζουν από τη μικρή της ηλικία; Μήπως όσες γυναίκες σημάδεψαν αργότερα τη ζωή της;

Το βιβλίο παρουσιάζει πολλές ιστορίες γυναικών, όπως τις έζησε η πρωταγωνίστρια του βιβλίου κι όπως τις περιέγραψαν οι ίδιες. Ένα συναρπαστικό ταξίδι σε διαφορετικές εποχές, διαφορετικές χώρες, διαφορετικές προσωπικότητες. Όλες οι ιστορίες που αναφέρονται στο βιβλίο είναι βασισμένες σε αληθινές αφηγήσεις γυναικών, με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία της συγγραφέως.

Το πρωτότυπο στοιχείο που θα διαπιστώσει ο αναγνώστης είναι ότι με έναν έξυπνο τρόπο δεν αναφέρεται πουθενά το όνομα της πρωταγωνίστριας κι εσκεμμένα όλοι οι τίτλοι των κεφαλαίων της Γυναικεία γραφή είναι γένους θηλυκού…

Τα εύφλεκτα

10,00 

Έρωτας, ο εύφλεκτος.
Δύο «ε» μαζί.
Σχέση ετερόρρυθμη, ευθύνη περιορισμένη. Κι η γνώμη σου, επίσης.
Εγωιστής. Ορμητικός. Ανεξέλεγκτος. Λεηλάτης.
Νόμιζες πως θα τη βγάλεις καθαρή;
Σε διάλεξε. Τώρα, καλά ξεμπερδέματα!
Εγώ θα πω πως δεν γινόταν αλλιώς…
Εσύ;

Γλυκό ψωμί

ΤΑ ΑΓΙΑΣΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

Τα χέρια σου πάντα στη φωτιά,
εμάς για να χορτάσεις,
και αμοιβή καμιά.

Ελεημοσύνη και φιλότιμο και πόρτα ανοιχτή,
και κάθε Σαββατόβραδο το πρόσφορο ετοίμαζες
την Κυριακή να μοιραστεί.

Στο δισκοπότηρο να φθάσει ήθελες,
να γίνει μέρος στη θυσία του Κυρίου,
και ποιος δεν έφαγε γλυκό ψωμί
απ’ τα χέρια σου,
έφυγες και σκορπίσανε μακριά
τα περιστέρια σου.

Κάτοπτρο

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΙΙΙ

Τ’ αρνητικά απ’ το πρώτο πέταγμα,
μονάχα αυτά θα σου ζητήσω.
Τ’ άλλα τα βλέπω ολημερίς,
τι ωφελεί να τα εμφανίσω;

Δυο πρόσωπα που φώτιζες
και μοιάζανε με ένα.
Εκείνα εκεί τα είδωλα
πού να ‘ναι ξεχασμένα;

Καθρέπτη μου, σ’ αγάπησα,
ήσουν το πρώτο πλάνο,
τώρα τα χρόνια μου μετρώ,
και στα δικά σου φτάνω.

αναπαράσταση

8,00 

Την τελευταία φορά που επισκέφτηκα το σπίτι
το είδα κρεμασμένο απ’ τα μπαλκόνια.

Φθαρμένα τα κεραμίδια
οι ώρες λειωμένες στις κάμαρες.

Στα εικονίσματα των αγίων
ο έρωτας
έφιππος
σε γέρικο άλογο.

Τα μπαλκόνια προτίμησαν
να δώσουν χέρι βοηθείας στις γλάστρες
όπου ανθίζανε ορφανά τα πρώτα μπουμπουκάκια.

Ένα γέρικο άλογο, είπανε
τι άλλο είναι να δώσει;

Ραψωδίες

Καθρέφτης ΙΙ

Τη μια σου όψη μου ’δειχνες τη λαμπερή, καθρέφτη,
τη θολερή τη φύλαγες για το φινάλε, ψεύτη.

Βλέπω, απ’ την κορνίζα σου τα χρώματα ξεφτάνε,
κι εμένα με κολάκευες πως νέος πάντα θα ’μαι.
Τώρα με απορία σε κοιτώ, σκέπτομαι και φοβάμαι.

Τα πρώτα πλάνα να ’μεναν παντοτινά
που ήσουν ντυμένος στα γκρενά κι εγώ στα φαντεζί·
τα φλας ν’ ανάβανε ξανά, αντικριστά να βλέπαμε μαζί.
Ν’ άλλαξα τόσο άραγε ώστε να μην μπορώ
στο αληθινό μου πρόσωπο να πω πως είναι εγώ;

Αποστακτήριο

Καθρέφτης

Μια γωνίτσα απ’ τον καθρέφτη μένει καθαρή
και στο πρόσωπο οι ρυτίδες έκαναν αρχή.

Το πρόσωπο κι ο καθρέφτης
είναι της καρδιάς ο ψεύτης.

Έτσι τα ’φτιαξε ο χρόνος, για να παίζει στη ζωή.
Κρίμα που η αύρα φεύγει πριν προλάβει η αυγή.
Βιάζεται, θέλει να σβήσει
όσα φώτα έχει αφήσει.

Κι εγώ που πίστεψα της νιότης μου
η δύναμη πως είναι η πιο μεγάλη
γελάστηκα.
Ο χρόνος έχει τα φτερά
κι ό,τι μας δίνει στην αρχή δε μας το φέρνει πάλι.