Το Πιστεύω μου – Γελοιογραφίες του Ηλία Σκουλά

Λίγα λογοτεχνικά έργα είχαν για την εποχή μας την πολιτική σημασία που είχε το έργο του Σολζενίτσιν. Ο νομπελίστας συγγραφέας μεταφέρει σε αυτό το μυθιστόρημα-ορόσημο την προσωπική του εμπειρία από τα σταλινικά γκούλαγκ. Το «Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς» είναι η σχολαστική καταγραφή μιας ημέρας από τη ζωή του κρατουμένου Σ-854 σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του σοβιετικού καθεστώτος. Ο Ιβάν Ντενίσοβιτς Σούχοφ, αρχετυπική μορφή Ρώσου αγρότη, γραπώνεται από μικρές καθημερινές κινήσεις και από τη σκληρή, άμισθη δουλειά του για να διατηρήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την εσωτερική του ελευθερία μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες του στρατοπέδου. Το μυθιστόρημα συνοδεύεται από το κείμενο της ομιλίας του Σολζενίτσιν για την απονομή του βραβείου Νόμπελ, στο οποίο συνοψίζονται οι απόψεις του για τη λογοτεχνία και την αποστολή της.

Ο Ζαν-Μπατίστ Κλαμάνς είναι ένας “ήρωας της εποχής μας”: η εξυπνάδα του να στέκεται πάντα στη “σωστή” πλευρά της ζωής τον κάνει έναν άντρα ικανοποιημένο από τον εαυτό του, έναν άνθρωπο που χρησιμοποιεί την υποκρισία για να αρέσει στους άλλους. Μέχρι που μια νύχτα ακούει μια άγνωστή του γυναίκα να πέφτει στα νερά ενός ποταμού. Αυτός ο τόσο καλός, ο τόσο ελεήμων, ο τόσο συμφιλιωμένος με τη “σωστή”, ανθρώπινη συμπεριφορά, δεν θα τη βοηθήσει και τότε όλα γύρω του θα καταρρεύσουν. Μετά τον Ξένο και την Πανούκλα, ο Καμύ ολοκληρώνει με την Πτώση την αριστουργηματική του τριλογία που τον έκανε διάσημο σ’ όλο τον κόσμο, χαρίζοντάς του και ένα από τα πιο δίκαια βραβεία Νόμπελ στην ιστορία του θεσμού.