Παροιμίαι του ελληνικού λαού

Ο Ζαν-Μπατίστ Κλαμάνς είναι ένας “ήρωας της εποχής μας”: η εξυπνάδα του να στέκεται πάντα στη “σωστή” πλευρά της ζωής τον κάνει έναν άντρα ικανοποιημένο από τον εαυτό του, έναν άνθρωπο που χρησιμοποιεί την υποκρισία για να αρέσει στους άλλους. Μέχρι που μια νύχτα ακούει μια άγνωστή του γυναίκα να πέφτει στα νερά ενός ποταμού. Αυτός ο τόσο καλός, ο τόσο ελεήμων, ο τόσο συμφιλιωμένος με τη “σωστή”, ανθρώπινη συμπεριφορά, δεν θα τη βοηθήσει και τότε όλα γύρω του θα καταρρεύσουν. Μετά τον Ξένο και την Πανούκλα, ο Καμύ ολοκληρώνει με την Πτώση την αριστουργηματική του τριλογία που τον έκανε διάσημο σ’ όλο τον κόσμο, χαρίζοντάς του και ένα από τα πιο δίκαια βραβεία Νόμπελ στην ιστορία του θεσμού.

Ο Θωμάς Γκορντιέγιεφ είναι ένας από τους πιο συμπαθείς ήρωες των λογοτεχνικών έργων του μεγάλου Γκόρκι. Ήταν πλουσιόπαιδο, μα από πολύ μικρός είδε την αδικία σε βάρος του φτωχού λαού, και όσες φορές του δόθηκε η ευκαιρία, από το σχολείο ακόμα, δε χάριζε κάστανα κανενός. Τα ‘βαζε με τον πατέρα του, με το νονό του, είχε ανησυχίες, αναζητούσε λύσεις στα προβλήματα. Ακολούθησε σταθερή πορεία στον αγώνα του για το δίκιο του φτωχού ως τη μέρα που σε μια γιορτή κονταροχτυπήθηκε με την αστική εμπορική αφρόκρεμα της μικρής πόλης του ξεσκεπάζοντας όλες τις βρομιές της για να καταλήξει ένας αδέκαρος ελεύθερος σκοπευτής, ένας προφήτης που τα λεγόμενά του δεν άργησαν να βγουν σωστά. . .

Ένα τραγικό ερωτικό επεισόδιο, δεμένο με την πολιτική ζωή, την ειδυλλιακή φύση και τις κοινωνικές συνθήκες μιας πολιτείας στο Ιόνιο, δίνει στο καινούργιο μυθιστόρημα του Σπύρου Πλασκοβίτη την ευκαιρία να ιστορηθεί ένας κόσμος καταπιεσμένος από ένοχα αισθήματα κι ανταγωνιστικά συμφέροντα, που προμηνύουν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλαίσιο μιας αμετακίνητης ακόμα επαρχιακής ζωής. «Η πόλη» γίνεται έτσι ο πραγματικός πρωταγωνιστής, ο κυριότερος ήρωας σε τούτη την αφήγηση, όπου το ομαδικό στοιχείο συμπλέκεται ολοένα με τον ψυχισμό και τα ηθικά προβλήματα κάποιων χαρακτηριστικών ανθρώπων της. Το τέλος των αθώων σημαδεύει την είσοδο της νέας εποχής – μια «άλλη πόλη»…
Ο συγγραφέας του «Φράγματος» επιχειρεί κι εδώ να καταγράψει, από διαφορετική γωνία, τη βαθύτερη αλήθεια του καιρού και του τόπου του, με τη βοήθεια πάντοτε του συνειδητού αναγνώστη.
Το μυθιστόρημα «Η πόλη» είναι μια ιστορία φανταστική, που συμβαίνει κάποτε ν’ ακουμπά πραγματικά περιστατικά, μα που δεν είναι καθόλου πρόθεση του συγγραφέα να την ταυτίσει με συγκεκριμένα πρόσωπα.